Łukasza 19,1-48
CELNIK ZACHEUSZ
Łk 19,1-10
1.
Gdzie ma miejsce opisywane wydarzenie?
Co wiemy o mieście[1]?
2.
Czego z tekstu dowiadujemy się o
Zacheuszu[2]?
3.
W jaki sposób Jezus zwrócił się do
Zacheusza? Jak wspomniany zareagował na propozycję Jezusa? Jak zaistniałą
sytuację komentowali obserwatorzy?
4.
Co skłoniło Zacheusza do rozdania
połowy swojego majątku i zwrócenia czterokrotnej kwoty każdemu, kogo oszukał?
5.
Jak ta historia oddaje istotę misji
Pana Jezusa?
PRZYPOWIEŚĆ O MINACH
Łk 19,11-27
1.
Jaki jest kontekst tej przypowieści?
Czego świadomość ma Jezus i na co chciałby przygotować swoich uczniów?
2.
Czym są „miny”? Kto jest ich
właścicielem? Komu zostają powierzone, na jak długo i w jakim celu?
3.
Jak „człowiek ze szlachetnego rodu” po
objęciu królowania rozlicza swoje sługi? Co czyni ze swoimi wrogami?
4.
Jaką prawdę przekazuje przypowieść?
Czego nas uczy?
W DRODZE DO I W JEROZOLIMIE
Łk 19,28-44
1.
Jak triumfalny wjazd Pana Jezusa do
Jerozolimy koresponduje ze zwyczajem triumfalnych wjazdów władców starożytnego
świata[3]?
2.
Czego tłumy oczekiwały od Jezusa? Co
budziło niepokój faryzeuszów?
3.
Dlaczego Jezus płakał nad Jerozolimą[4]?
4.
Jaki obraz Jezus zastał w Świątyni? Jak
zareagował?
5.
Co wydarzył się po wyrzuceniu
sprzedawców ze Świątyni? Jaka była reakcja ludzi w Jerozolimie?
[1] Jerycho
w czasach NT leżało 3 km w odległości od miejsca, w którym znajdowało się
starotestamentowe Jerycho i było oddalone 25 km od Jerozolimy. Było jednym z
najzamożniejszych miast Palestyny, położonym w żyznej części Judei. Było
głównym centrum handlu na szlaku między Egiptem, Palestyną, Arabią oraz Syrią.
Szczyciło się pałacem Heroda. Nakładane cła w Jerycho były prawdopodobnie
wysokie.
[2] Zacheusz
był przełożonym nad celnikami, czyli lokował się wysoko na szczeblach władzy
Jerycha (wiele znaczył w rzymskich władzach). Określenie „niskiego wzrostu”
sugeruje, że, według standardów obowiązujących w świecie śródziemnomorskim,
mierzył poniżej 1,5 m wzrostu.
[3] W
czasach rzymskich cesarzy koronowano z wielką pompą i uroczyście. Podczas
wielkiego pochodu z rzymskiego Forum cesarz dosiadał wspaniałego rumaka. W
Rzymie znane były triumfalne wjazdy władców i wodzów. Rozróżniano dwa rodzaje
triumfów: triumphus curulis (tzw. wielki triumf), podczas którego
triumfator jechał na rydwanie, i ovatio, gdy wódz jechał konno. Triumf
trwał trzy dni. Uroczysty pochód podążał ustaloną wcześniej trasą. Na początku
szli dostojnicy państwowi, następnie muzykanci. Wszyscy przybrani byli w
wieńce. W dalszej kolejności niesiono zdobycze i wyobrażenia zdobytych krajów w
formie obrazów lub wież oraz malowidła niektórych wydarzeń bitewnych. Niesiono
wieńce dla wodza.
[4] Tradycja
lamentacji była czymś znanym w Izraelu (zob. Jr 6,26; 8,18-9,3; Lm 1,1-4).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz