środa, 24 maja 2017

EWANGELIA ŁUKASZA - SPOTKANIE DWUDZIESTE TRZECIE

Łukasza 19,1-48

CELNIK ZACHEUSZ
Łk 19,1-10

1.       Gdzie ma miejsce opisywane wydarzenie? Co wiemy o mieście[1]?  
2.      Czego z tekstu dowiadujemy się o Zacheuszu[2]?
3.      W jaki sposób Jezus zwrócił się do Zacheusza? Jak wspomniany zareagował na propozycję Jezusa? Jak zaistniałą sytuację komentowali obserwatorzy?
4.      Co skłoniło Zacheusza do rozdania połowy swojego majątku i zwrócenia czterokrotnej kwoty każdemu, kogo oszukał?
5.      Jak ta historia oddaje istotę misji Pana Jezusa?

PRZYPOWIEŚĆ O MINACH
Łk 19,11-27

1.       Jaki jest kontekst tej przypowieści? Czego świadomość ma Jezus i na co chciałby przygotować swoich uczniów?
2.      Czym są „miny”? Kto jest ich właścicielem? Komu zostają powierzone, na jak długo i w jakim celu?
3.      Jak „człowiek ze szlachetnego rodu” po objęciu królowania rozlicza swoje sługi? Co czyni ze swoimi wrogami?
4.      Jaką prawdę przekazuje przypowieść? Czego nas uczy?

W DRODZE DO I W JEROZOLIMIE
Łk 19,28-44

1.       Jak triumfalny wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy koresponduje ze zwyczajem triumfalnych wjazdów władców starożytnego świata[3]?
2.      Czego tłumy oczekiwały od Jezusa? Co budziło niepokój faryzeuszów?
3.      Dlaczego Jezus płakał nad Jerozolimą[4]?
4.      Jaki obraz Jezus zastał w Świątyni? Jak zareagował?
5.      Co wydarzył się po wyrzuceniu sprzedawców ze Świątyni? Jaka była reakcja ludzi w Jerozolimie?


[1] Jerycho w czasach NT leżało 3 km w odległości od miejsca, w którym znajdowało się starotestamentowe Jerycho i było oddalone 25 km od Jerozolimy. Było jednym z najzamożniejszych miast Palestyny, położonym w żyznej części Judei. Było głównym centrum handlu na szlaku między Egiptem, Palestyną, Arabią oraz Syrią. Szczyciło się pałacem Heroda. Nakładane cła w Jerycho były prawdopodobnie wysokie.
[2] Zacheusz był przełożonym nad celnikami, czyli lokował się wysoko na szczeblach władzy Jerycha (wiele znaczył w rzymskich władzach). Określenie „niskiego wzrostu” sugeruje, że, według standardów obowiązujących w świecie śródziemnomorskim, mierzył poniżej 1,5 m wzrostu.
[3] W czasach rzymskich cesarzy koronowano z wielką pompą i uroczyście. Podczas wielkiego pochodu z rzymskiego Forum cesarz dosiadał wspaniałego rumaka. W Rzymie znane były triumfalne wjazdy władców i wodzów. Rozróżniano dwa rodzaje triumfów: triumphus curulis (tzw. wielki triumf), podczas którego triumfator jechał na rydwanie, i ovatio, gdy wódz jechał konno. Triumf trwał trzy dni. Uroczysty pochód podążał ustaloną wcześniej trasą. Na początku szli dostojnicy państwowi, następnie muzykanci. Wszyscy przybrani byli w wieńce. W dalszej kolejności niesiono zdobycze i wyobrażenia zdobytych krajów w formie obrazów lub wież oraz malowidła niektórych wydarzeń bitewnych. Niesiono wieńce dla wodza.
[4] Tradycja lamentacji była czymś znanym w Izraelu (zob. Jr 6,26; 8,18-9,3; Lm 1,1-4).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz