Jana 10,1-21
- Czy obraz pasterza i owczarni [2] , którego używa Jezus, jest zgodny ze starotestamentowym wyobrażeniem Boga [3]?
- Do kogo Jezus kieruje swoją przypowieść?
- W jaki sposób opisany jest pasterz w przypowieści Jezusa? Jaki jest jego stosunek wobec owiec?
- Czym jest „znanie[4]” Boga?
- Kim są „inne owce” [5]?
- Jakie elementy wspólne dla wcześniejszych mów Jezusa pojawiają się w tym fragmencie?
- Jaki był skutek przemowy Jezusa?
Jana 10,22-42
- Jakie intencje mogą stać za pytaniem przywódców żydowskich: „Jeśli to Ty jesteś Mesjaszem, to powiedz nam to otwarcie?”
- Co Jezus mówi o tych, którzy są z Jego owczarni? Jaką obietnicę składa?
- Które stwierdzenie Jezusa jest powodem furii żydowskich przywódców religijnych?
- Jaki był cel dzieł Jezusa w czasie Jego ziemskiej służby? Jaki jest cel cudów dzisiaj?
[1] W 10. rozdziale pojawiają się dwa z siedmiu „Ja
jestem” wypowiedzianych przez Jezusa:
- „Ja jestem chlebem
życia” (J 6,35)
- „Ja jestem
światłością świata” (J 8,12)
- „Ja jestem bramą
(drzwiami) dla owiec” (J 10,7)
- „Ja jestem dobrym
pasterzem” (J 10,8)
- „Ja jestem
zmartwychwstaniem i życiem” (J 11,25)
- „Ja jestem drogą,
prawdą i życiem” (J 14,6)
- „Ja jestem krzewem
winnym” (J 15,1)
[2] Owce trzymane były w zagrodach otoczonych kamiennym
murem. Do zagrody zwierzęta wchodziły przez bramy (praktyką niektórych pasterzy
było spanie w poprzek bramy, będąc jednocześnie drzwiami i pasterzami dla
owiec). Pasterze musieli pilnować stada przed złodziejami i rozbójnikami, aby
ci nie przywłaszczali sobie owiec.
[3] Bóg jest ukazany jako pasterz Izraela: Rdz 48,15;
49,24; Ps 23; 28,9; 77,20; Iz 40,11; Ez 34,11-31. Izrael jest ukazany jako
trzoda: Ps 74,1; 78,52; 79,13; 100,3.
[4] Znać Boga w języku Biblii oznacza bliską i
nacechowaną posłuszeństwem relację z Nim, zob. Jr 31,34; Oz 6,6. „Znać” kogoś
oznacza kochać, być oddanym i pozostawać w bezpośredniej relacji z tą osobą.
[5] Obraz zbierania owczarni w jedno stado w języku ST
oznaczał zgromadzenie owiec Izraela rozproszonych wśród narodów (Ez 37,21-24;
Mi 2,12). Prawdopodobnie Jezus miał też na uwadze pogan, którzy odpowiedzą na
słowa Jezusa i staną się częścią Kościoła. Jezus oddał swoje życie nie tylko za
Żydów, ale także za pogan.
[6] Chanuka, święto Poświęcenia Świątyni, trwało osiem
dni i towarzyszyło mu zapalanie lamp i świec w żydowskich domach, stąd jego
inna nazwa Święto Światła. Chanuka upamiętniała zwycięstwo Izraelitów nad
syryjskim przywódcą Antiochem Epifanesem, który w II wieku przed Chr. podbił
Jerozolimę i ustawił w świątyni jerozolimskiej pogański ołtarz. Powstanie
machabejskie (166-142) uwolniło Izrael spod dominacji syryjskiej, a 25 dnia
miesiąca Kislew (w grudniu) Żydzi oswobodzili świątynię i poświęcili ją na
nowo.