Czytamy
Biblię
1.
Obserwacja
– o czym ten tekst opowiada?
2.
Interpretacja
– jakie jest znaczenie tekstu?
3.
Zastosowanie
– do czego ten tekst mnie wzywa, jak mogę zastosować jego treść w praktyce (w
codziennym życiu)?
Tekst czytany i rozważany: Mt
2,1-23
1.
Jakie
miejsca wspomniane są w przeczytanym tekście?
2.
Jakie
postacie są wymienione przez autora Ewangelii?
3.
Ilu
było Mędrców (magów[1]).
A co ze znaną w Polsce tradycją pisania na drzwiach K+M+B[2]? Co
wiemy o kraju[3]
ich pochodzenia? Dlaczego przybyli do Jerozolimy[4]?
4.
Czego
dowiadujemy się o Herodzie? Co było powodem strachu Heroda[5]?
5.
Przeczytaj
zacytowany przez uczonych w Piśmie, których wezwał Herod, tekst z Księgi
Micheasza (zob. Mi 5,1-3).
6.
Czego
dowiadujemy się o sposobie komunikowania Boga z człowiekiem z tego fragmentu?
7.
Jaka
była reakcja Mędrców na widok Dziecka[6]?
8.
Co
wiemy o egipskim epizodzie z życia Jezusa?
9.
Przeczytaj
zacytowany przez Ozeasza 11,1 w kontekście.
10. Jak potoczyły się losy Marii,
Józef i Dziecka po powrocie z Egiptu do ziemi Izraela?
11. Jaką role odgrywają cytowane
przez Mateusza fragmenty pism Biblii hebrajskiej?
Zadanie
domowe
1.
Przeczytaj
Ewangelię Mateusza w całości (w ciągu najbliższych dwóch tygodni)
2.
Jak
w praktyce wygląda w Twoim życiu słuchanie głosu Boga?
3.
Przepisz
do zeszytu i sparafrazuj wybrany fragment z trzeciego rodzaju tej Księgi.
[1] Magami
nazywano babilońskich i perskich kapłanów, biegłych w naukach o ciałach
niebieskich. Zajmowali się oni astrologią, astronomią, studiowali też medycynę, matematykę i nauki przyrodnicze. W
czasie niewoli babilońskiej Izraela święte pisma Żydów stały się również
obiektem badań magów.
[2] Daniel Kalinowski w artykule
zamieszczonym na stronie www.acalyludpowieamen.pl/kmb-2015
pisze: W XVIII wieku upowszechnił się zwyczaj święcenia złota, kadziła i…
kredy. Poświęconą kredą zaczęto oznaczać drzwi wiernych upatrując w tym
kontynuację starotestamentowego zwyczaju (por. Wj 12,1). Czynność
znaczenia drzwi wykonywano w dzień Trzech Króli co doprowadziło do pewnej
pomyłki. Pierwotnie słowa błogosławieństwa „Christus Mansionem Benedicat” (Niech Chrystus błogosławi temu
domowi) zapisywane były w skrócie jako C†M†B. Polacy zastępowali
często łacińskie „c” polskim „k”, a przy okazji w niepamięć puścili znaczenie
skrótu. Z pomocą w uzupełnieniu luki przyszło święto Trzech Króli i wśród
niedoszukujących się głębszych sensów ludzi powstało przekonanie, że pod tym
skrótem kryją się imiona tych trzech króli: Kacper, Melchior i Baltazar – przy
okazji krzyże „†” zastąpiono plusami.
[3] Określenie
Wschód odnosi się to terytoriów Mezopotamii.
[4]
Jerozolima była religijną stolicą wszystkich Żydów. Panował w niej Herod, który
był królem Żydów.
[5] Herod
przez całą swoją karierę polityczną toczył walkę o utrzymanie władzy. W tej
walce o władzę zamordował kilku swoich synów, żonę Mariamme i teściową,
ponieważ był przekonany, że chcą zagarnąć jego królestwo.
[6] Złożenie
darów było symbolem poddaństwa. Kadzidło
to białe bryłki żywicy, uzyskiwanej z pewnych gatunków drzew w Arabii. Przy
spalaniu wydziela aromatyczny zapach. Kadzidło było szeroko używane na
starożytnym Bliskim Wschodzie zarówno do celów domowych jako perfumy czy
pachnidło, jak i w rytuałach religijnych jako ofiara czy tez do odpędzania
demonów. Używanie kadzidła w kulcie izraelskim było tak samo powszechne, jak
jego zastosowanie w rytuałach kananejskich. Stosowano je jako dodatek do ofiary
pokarmowej (neutralizacja odoru spalanego mięsa) i jako część porządku
ofiarnego palone dwa razy dziennie na złotym ołtarzu wewnątrz sanktuarium tylko
przez kapłanów. Płynna mirra była
kosmetykiem, a także składnikiem świętego oleju, używanego do namaszczenia
kultowego (Wj 30,23-25). Mirry używano jako środka uśmierzającego ból (po
zmieszaniu jej z winem) oraz do namaszczenia ciała przed złożeniem do grobu
(zmieszanej z aloesem).
