EWANGELIA JANA - SPOTKANIE 14

Rozdziały 1-12 skupiały się na odrzuceniu Jezusa przez naród, zaś rozdziały 13-17 mówią o tych, którzy Go przyjęli. Rozdziały 13-17 zawierają: opis pożegnania Jezusa z apostołami w noc zdrady i aresztowania oraz zapowiedź tego, co przyszłość przyniesie Jego uczniom (rozdz. 13-16) modlitwę o nich (rozdz. 17). Ukrzyżowanie miało nastąpić następnego dnia[1].

EWANGELIA JANA - SPOTKANIE 13

NAMASZCZENIE JEZUSA W BETANII

Jana 12, 1-11

1. Co wiemy o Marcie, Marii i Łazarzu z Betanii?
2. Co zrobiła Maria[1] i jak został oceniony jej czyn?
3. Czego z tego fragmentu dowiadujemy się o Judaszu?
4. Jaką postawę powinniśmy mieć wobec ubogich w świetle nauczania Biblii?
5. Dlaczego oprócz postanowienia zgładzenia Jezusa, arcykapłani podjęli także decyzję, aby zabić Łazarza?

JEZUS W JEROZOLIMIE WITANY JAKO KRÓL

Jana 12, 12-19

1. O jakim święcie jest mowa w tym fragmencie?
2. Co było powodem zebrania się wokół Jezusa tłumu ludzi? Jak reagują na Niego?
3. Czy obraz Jezusa wkraczającego do Jerozolimy przypomina wjazd królów
   i bohaterów[2]?
4. Jakie znaczenie ma przytoczony przez Jana fragment proroctwa z Księgi Zachariasza (zob. Za 9,9)?
5. Czego obawiają się faryzeusze?

JEZUS ZIARNEM PSZENICY

Jana 12, 20-26

1. Z jakiego powodu Grecy[3] (helleniści) przybywają do Jerozolimy na żydowskie Święto Przaśników?
2. Jak na ich prośbę zareagował Filip?
3. W jaki sposób Jezus wykorzystuje tę okazję, aby zwrócić uwagę na cel swojej misji?
4. Co przeżywa Jezus w w. 27? Jak opisałbyś Jego odczucia?
5. Kim jest „władca tego świata”? Czym jest „sąd” i w jaki sposób przyczyni się do „wyrzucenia” władcy świata?
6. Jaki błędny wniosek wyciągają słuchacze ze słów Jezusa zapowiadających Jego śmierć[4]?
7. Czy wspomniany we fragmencie konflikt jest dla ludzkości (dla nas) czymś realnym?

PRZYCZYNY I SKUTKI NIEWIARY W JEZUSA

Jana 12, 37-50

1. W jaki sposób proroctwa Izajasza opisują reakcje tłumów pomimo „znaków
   i cudów”, które widziano?
2. Jaki „konflikt” został opisany przez Jezusa w w. 42-43?
3. Co mówi Jezus o tych, którzy zachowują Jego Słowa? Jak Jezus opisuje cel swojego przyjścia na świat?

ZASTOSOWANIE

Gdybyś miał przekazać na coś swoje roczne zarobki, albo rok swojego życia, co to by było?

---

[1] Namaszczenie głowy ważnych osobistości należało do ówczesnych zwyczajów, zachowanie Marii wykracza jednak poza przyjęte standardy postępowania.

[2] Zwycięscy wodzowie dosiadali koni lub wjeżdżali do miasta na rydwanach.

[3] Mogli to być Żydzi mieszkający na obszarze greckiego Wschodu lub etniczni Grecy, tzw. bojący się Boga, czyli jeszcze nie w pełni nawróceni na judaizm, którzy mimo to przybyli na święto do Jerozolimy. W Palestynie, pobliskiej Syrii i Egipcie Żydzi i Grecy byli znani z niechęci, którą żywili do siebie nawzajem.

[4] ST zapowiadał wieczne panowanie Mesjasza: Iz 9,6-7, 2 Sm 7,16; Dn 7,14; Ez 37,25; Ps 110,4.

EWANGELIA JANA - SPOTKANIE 12

WSKRZESZENIE ŁAZARZA  
Jana 11,1-44

1. Co wiemy o Marcie i Marii z Betanii[1] w oparciu o inne fragmenty NT[2]? Jaka relacja łączyła Martę, Marię i Łazarza z Jezusem? 
2. Jakie cuda dokonane przez Jezusa podczas Jego publicznej służby zostały opisane przez Jana[3]? 
3. Jakie obawy towarzyszą uczniom Jezusa w związku z Jego zamiarem udania się do domu Łazarza (w. 8 i 16)? Jak Jezus odpowiada na te obawy?
4. Jak rozumieć przypowieść Jezusa z w. 9-10[4]?
5. Porównaj rozmowę Jezusa z Martą i Marią. Czego dowiadujemy się o Marcie z przebiegu rozmowy z Jezusem?
6. Przypomnij sobie wszystkie „JA JESTEM” z mów Jezusa zapisanych w Ewangelii Jana[5].
7. Co to znaczy, że Jezus jest zmartwychwstaniem i życiem? Czym jest prawda o zmartwychwstaniu (zob. Ap 20,11-15)? 
8. Czego dowiadujemy się o zwyczajach pogrzebowych Żydów[6]? Jakiej postawy wobec śmierci chrześcijan uczy Biblia[7]? 
9. Czego dowiódł Jezus wskrzeszając Łazarza? 
10. Przypomnij sobie o innych wzbudzeniach z martwych, których dokonał Jezus[8]. 
11. Jaki był skutek cudu wskrzeszenia Łazarza? 

ZMOWA W CELU ZABICIA JEZUSA  
Jana 11,45-57

1. Co jest przedmiotem troski Wysokiej Rady[9]? 
2. Jakie rozwiązanie proponuje Kajfasz? 
3. Jak Jezus reaguje na te okoliczności?
4. Co stanowi przedmiot dociekań tłumów zgromadzonych w Jerozolimie oczekujących na Paschę? 

ZASTOSOWANIE

Gdybyś potraktował relację o wskrzeszeniu Łazarza jako przypowieść o nowym życiu w Chrystusie, gdzie byłoby w niej miejsce dla Ciebie: cięgle w grobie? Już wskrzeszony, ale jeszcze w płótnach pogrzebowych? Wskrzeszony i wyswobodzony z płócien?

[1] Betania to wioska leżąca w odległości 3 km na wschód od Jerozolimy.

[2] Zob. Łk 10, 38-42; Mk 11,11; Łk 24,50

[3] Wcześniejsze rozdziały opisują sześć cudów: przemiana wody w wino (J 2,1-11), uzdrowienie syna urzędnika królewskiego (J 4,46-54), uzdrowienie sparaliżowanego od 38 lat (J 5,1-15), rozmnożenie pokarmu (J 6,1-14), chodzenie po wodzie (J 6,15-21) i uzdrowienie niewidomego od urodzenia (J 9,1-12).

[4] Możliwe wyjaśnienie jest takie: Chodzenie w świetle jest chodzeniem w woli Bożej. Jezus chodził w doskonałym posłuszeństwie Ojcu i nie istniało zagrożenie, że zostanie zabity przed wyznaczonym czasem. Osoba, która chodzi w nocy, to ktoś, kto nie jest wierny Bogu (nie polega na Bogu), żyje po swojemu. Łatwo takiej osobie się potknąć, bo nie posiada ona Bożego prowadzenia, które jak światło oświetlałoby ścieżkę życia.

[5] W Ewangelii Jana zapisanych jest siedem takich wypowiedzi Jezusa:

- „Ja jestem chlebem życia” (J 6,35)

- „Ja jestem światłością świata” (J 8,12)

- „Ja jestem bramą (drzwiami) dla owiec” (J 10,7)

- „Ja jestem dobrym pasterzem” (J 10,8)

- „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem” (J 11,25)

- „Ja jestem drogą, prawdą i życiem” (J 14,6)

- „Ja jestem krzewem winnym” (J 15,1)

[6] Odwiedzanie i udzielanie pociechy ludziom, którzy utracili bliskich, w dniach bezpośrednio następujących po śmierci krewnego, było istotnym elementem żydowskiej pobożności. Sąsiedzi zmarłego przygotowywali pierwszy posiłek po pogrzebie. Rodzina zmarłego pierwszy tydzień żałoby spędzała we własnym domu. Żałobnicy siedzieli na podłodze i przyjmowali odwiedzających ich przyjaciół. Obyczaj ten, zwany sziwah (od „siedmiu” dni), jest nadal praktykowany w judaizmie i pomaga w uwolnieniu się do smutku. Zmarłych chowano w pieczarach, w tym samym dniu, w którym nastąpił zgon. Ciało zawijano w lniane prześcieradła i kładziono na posadzce w przedsionku grobowca. Ciało było ściśle owinięte, by kończyny pozostały wyprostowane; owijano też policzki, aby usta zmarłego były zamknięte. Po upływie roku, gdy ciało zmarłego uległo już rozkładowi, członkowie rodziny zmarłego wracali, by umieścić jego kości w specjalnej skrzyni, którą umieszczano w zagłębieniu w ścianie grobu.

[7] Zob. 1 Tes 4,13-18.

[8] Mt 11,5; Mk 5,22-42 (córka Jaira/ Jairosa), Łk 7,11-17 (młodzieniec z Nain).

[9] Wysoka Rada (Sanhedryn), czyli elita żydowska, którą tworzyli zwierzchnicy religijni, faryzeusze i uczeni w Piśmie. Sanhedryn sprawował najwyższą władzę religijną i sądowniczą w ówczesnej strukturze społeczno-politycznej. Obradom Sanhedrynu przewodniczył najwyższy kapłan, którym w tym czasie był Józef Kajfasz, który sprawował swój urząd dłużej niż jakikolwiek inny arcykapłan w I wieku po Chrystusie (18-36 r po Chr.). Rzymianie (jako okupanci) decydowali o obsadzie tego stanowiska.