EWANGELIA MARKA (2) - TEKST: Mk 1,1-13

Ewangelia [gr. εὐαγγέλιον euaggelion] – dobra nowina. Słowem tym określano np. narodziny przyszłego króla albo wielkie zwycięstwo.

Jaką prawdę o Jezusie przekazuje Ewangelista?

Jan Chrzciciel – herold dobrej nowiny 

"Jan chrzcił na pustyni i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów. Przychodzili do niego ludzie z całej judejskiej krainy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy; wyznawali swoje grzechy, a on chrzcił ich w rzece Jordan." Mk 1,4-5

1. Przeczytaj starotestamentowe proroctwa, które Marek odnosi do postaci Jana Chrzciciela: Malachiasza 3,1 i Izajasza 40,3 Kim w świetle tych proroctw jest Jan Chrzciciel? 
2. Przeczytaj tekst z Księgi Amosa 3,7. Jak odnieść go do pierwszych wersetów Ewangelii Marka? 
3. Jakim człowiekiem był Jan? Jaki był jego wygląd i styl życia? 
4. Na czym miało polegać przygotowanie drogi dla Pana? 
5. Kim byli słuchacze Jana? 
6. Zważywszy na fakt, że droga z Jerozolimy do miejsca, gdzie chrzcił Jan, była ciężką, ponad trzydziestokilometrową wyprawą, jak to świadczy o słuchaczach i samym głoszącym? 
7. Czego dotyczyło poselstwo Jana o nadchodzącym Mesjaszu?

Jezus Chrystus – Syn Boży 

"Zaraz po tym, kiedy (Jezus) wychodził z wody, ujrzał niebo otwarte i Ducha, który zstępował na Niego jakby gołębica. I rozległ się głos z nieba: Ty jesteś moim Synem umiłowanym, Ciebie upodobałem sobie." Mk 1,10-11

1. Jaki cel miał chrzest Jezusa? 
2. Wskaż elementy Bożej aprobaty wobec Jezusa, które miały miejsce po chrzcie w Jordanie.
3. Dokąd Duch zaprowadził Jezusa? Jaki był tego cel? 

ZASTOSOWANIE 
Jak reagujesz na próby i trudności, których doświadczasz? Czy ulegasz zniechęceniu? Czy traktujesz je jako sposobność do wzrastania i dochodzenia do duchowej dojrzałości?

EWANGELIA MARKA (1) - O AUTORZE

Ewangelia Marka jest najkrótszą i najstarszą ewangelią kanoniczną Nowego Testamentu (datowana jest na około 65 rok n.e.). 

Kim był autor Ewangelii?

Jan Marek to dość ciekawa postać. Imię Jan to żydowski odpowiednik łacińskiego (pogańskiego) imienia Marek. Dzieje Apostolskie i listy Pawła oraz pierwszy list Piotra, rzucają wiele światła na postać autora Ewangelii. Chronologicznie wszystkie fragmenty Pisma, które wspominają o Janie Marku można ustawić następująco:

• Dzieje 12,12.25
• Dzieje 13,5
• Dzieje13,12
• Dzieje 15,37-39
• Kolosan  4,10
• Filemona 23-24
• 2 Tymoteusza 4,11
• 1 Piotra 5,13

Z tych wszystkich fragmentów możemy wywnioskować, że Marek miał przywilej wzrastać w domu, w którym mógł czerpać wzór wiary i miłości do Boga od swojej matki. Matka Marka miała dom w Jerozolimie, który służył chrześcijanom jako miejsce spotkań w czasie ucisku i prześladowania. Nie trudno sobie wyobrazić, że odważna i wierna postawa matki miała wpływ na życie Marka. Zawsze jest wielkim przywilejem wzrastać w domu, z którego możemy czerpać inspirację i przykład do kroczenia drogami wiary i zaufania do Boga. Pamiętamy, że w Biblii wspomniany też jest inny młodzieniec - Tymoteusz, do którego Paweł pisał: "Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci zawierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie." (2Tm 3,14-15). A w innym miejscu Paweł przypomina Tymoteuszowi, że miał przywilej wzrastać w wierze obserwując przykład babci i mamy: "Pamiętając nieobłudną wiarę, która jest w tobie, a która najpierw mieszkała w twojej babce Lois i w twojej matce Eunice, jestem też pewien, że i w tobie [mieszka]." (2Tm 1,5).

Marek został wybrany na towarzysza podróży misyjnej Pawła i Barnaby, zatem jego wiara i oddanie Chrystusowi najwyraźniej znalazły upodobanie w oczach apostołów. Jednak Marek nie wytrwał w misyjnej działalności u boku Pawła i Barnaby. Czytamy (nie znając okoliczności zdarzenia), że będąc w Pamfilii odłączył się od nich i wrócił do Jerozolimy. Postawa Marka była z pewnością rozczarowująca dla Pawła, który musiał uznać Marka za nieużytecznego i odmówił zabrania go w kolejną podróż misyjną. Jan Marek stał się powodem ostrego konfliktu pomiędzy Pawłem i Barnabą: "Paweł nie chciał zabrać ze sobą tego, który odszedł od nich w Pamfilii i nie uczestniczył z nimi w tej pracy. I doszło [między nimi] do ostrej kłótni, tak że się rozdzielili: Barnaba wziął ze sobą Marka i popłynął na Cypr; Paweł zaś wybrał sobie Sylasa i wyruszył, polecony przez braci łasce Boga." (Dz 15,38-40). Jednak z późniejszych listów Pawła wyłania się zaskakująca prawda - ten, który został uznany za nieużytecznego, stał się na nowo towarzyszem i współpracownikiem apostoła. Paweł, w swoim więziennym liście pisanym do Tymoteusza, wręcz prosił adresata: "Weź Marka i przyprowadź go ze sobą, bo jest mi bardzo przydatnym pomocnikiem w pracy." (2Tm 4,11). Być może Marek był jednym z nielicznych współpracowników Pawła, który wytrwał przy nim w czasie jego ostatnich dni życia, podczas jego uwięzienia w Rzymie. Ten, który niegdyś jawił się jako nieużyteczny stał się "bardzo przydatny". 

Fakt, że Marek jest wspomniany w liście Piotra wskazuje, że musiał on być bliski apostołowi. Zgodnie z relacją Papiasza (biskupa w Hierapolis w Azji Mniejszej, żyjącego w latach 70-135 n.e.), Marek wiernie spisał głoszone przez Piotra nauki. Marek znał język aramajski i grecki. O życiu i służbie Jezusa pisał nie dla Żydów, gdyż często tłumaczy słowa aramajskie na język grecki (zob. Mk 5, 4; 14,36; 15,22). Tłumaczy również zwyczaje żydowskie (zob. Mk 7,1-23; 14,12). Ewangelię swoją pisał zapewne w Rzymie, gdyż przypomina znanych w Rzymie gminie chrześcijańskiej: Aleksandra i Rufusa (zob. Mk 15, 21) jako świadków pośrednich męki Pańskiej.

ZASTOSOWANIE
Przeczytaj za jednym razem cały tekst Ewangelii Marka