EWANGELIA ŁUKASZA - SPOTKANIE DZIEWIĘTNASTE

Łukasza 15,1-32

ZAGUBIENI

Łk 15,1-10

1.       Kim są poborcy podatkowi i grzesznicy? Kim są faryzeusze i uczeni w Piśmie? Jakie zarzuty są stawiane Jezusowi?

2.       Jak Jezus odpowiada na szemranie faryzeuszów i uczonych w Piśmie?

3.       Co jest przesłaniem przypowieści o zagubionej owcy[1] i zgubionej drachmie[2]?

4.       Czy faryzeusze i uczeni w Piśmie zgodziliby się, że „zgubiona owca” i „zagubiona drachma” warte są ryzyka skalania się biesiadowaniem wspólnie z grzesznikami?

5.       Kim są aniołowie? Dlaczego radują się z powodu „jednego grzesznika, który się nawraca”?

ZAGUBIONY SYN I MARNOTRAWNY OJCIEC

Łk 15,11-32

1.       W jaki sposób przypowieść odnosi się do realiów życia[3] ludzi współczesnych Jezusowi?

2.       Co skłoniło młodszego syna powrotu do domu?

3.       W jaki sposób wyraził on swoją skruchę?

4.       Jaki obraz ojca[4] zawarty jest w przypowieści?

5.       Jak reaguje starszy syn?

6.       Mając na uwadze kontekst przemowy Jezusa, czyją metaforą są bracia z przypowieści Jezusa?

---

[1] Owce  były w ST częstym symbolem Bożego ludu, np. Ps 23; 119,176; Ez 34; Zch 11,16-17; Iz 40,11; Jr 23,1.

We wczesnym Kościele obraz pasterza niosącego na ramionach jagnię (owcę) był bardzo popularny. Spotkać go można na każdym rodzaju chrześcijańskich zabytków (freski na dachach i murach komnat grobowych, pierścieniach, kielichach, lampach, sarkofagach).

[2] Drachma była warta tyle, co zapłata za jeden dzień pracy. W przypadku kobiety z przypowieści, moneta mogła być jej dana przez męża lub stanowiła jej posag. Moneta ta była dla kobiety cennym zasobem, a jej zgubienie mogło być powodem do wielkiego wstydu.

[3] Spadek u Żydów był dzielony na liczbę synów, jaką miał dany mężczyzna, plus jeden (w przypadku dwóch synów, należało podzielić spadek na trzy części). Najstarszy syn dostawał dodatkową część, nazywaną „podwójnym działem” (Pwt 21,17). Spadek trafiał do synów po śmierci ojca. Do tego momentu syn (przyszły dziedzic) nie miał praw, by domagać się spadku.  

Strąki (owoc drzewa karbowego, szarańczyna strąkowego) były dietą najbiedniejszych. Roślina powszechnie występowała w Izraelu, w czasach biblijnych, i była popularną rośliną pastewną.  

Po powrocie do domu syn otrzymuje szatę, pierścień i sandały. Szata była przywilejem honorowych gości i symbolizowała autorytet tego, który ją podarował, pierścień był znakiem władzy, a sandały były domeną ludzi wolnych (niewolnicy chodzili boso).

[4] Biegnący ojciec, w oczach przeciętnego Żyda, stracił swoją godność. Na Bliskim Wschodzie bieganie było upokarzające, szczególnie w tej sytuacji kiedy robi to starszy człowiek, by podbiec do kogoś, kto okrył go hańbą.