EWANGELIA ŁUKASZA - SPOTKANIE CZWARTE

Łk 3,1-38

Jakie postacie pojawiają się w całym fragmencie?

Jakie miejsca wymienione się w tekście

Czy wspomniane są jakieś wydarzenia, fakty, które pomogą nam określić ramy czasowe opisywanych zdarzeń?

JAN CHRZCICIEL I JEGO POSŁANNICTWO

Łk 3,1-20

1.       Kim był Jan Chrzciciel? Co wiemy o nim z wcześniejszych fragmentów Ewangelii Łukasza?

2.       Ile czasu upłynęło od wydarzeń wspomnianych w Łk 1,80?

3.       Jakie było poselstwo Jana? Czy jest w nim coś radykalnego? Jakie wymagania stawiał przychodzącym do niego ludziom?

4.       Czemu służył chrzest Jana?

5.       Jaką służbę miał Jan w świetle cytowanego proroctwa Izajasza (Iz 40,3-5)?

6.       W jaki sposób sam Jan określał swoją służbę? Czyje przyjście zapowiadał?

7.       Jakie dzieła Jezusa przepowiadał Jan? Czym one są[1]?

8.       Jakim określeniem nazwał Łukasz treści głoszone przez Jana[2]?

9.       czym świadczy wzmianka o potępianiu przez Jana tetrarchy Heroda[3]?

CHRZEST JEZUSA

Łk 3,21-22

1.       Jakie znaczenie ma fakt, że Jezus został ochrzczony w tym samym czasie co „cały lud”?

2.       Czym różnił się w chrzest Jezusa od chrztu „ludu”?

3.       Jakie trzy znaki[4] towarzyszyły Jezusowi podczas chrztu?

RODOWÓD JEZUSA

Łk 3,23-38

1.       Dlaczego Łukasz śledzi pochodzenie Jezusa aż od Adama? Co ma wspólnego Adam z Jezusem?

2.       Które imiona w rodowodzie „rzucają ci się w oczy”?

3.       Jakie wnioski na temat przodków Jezusa można wyciągnąć z Jego rodowodu?

---

[1] Chrzest Duchem Świętym o ogniem. Ogień w Biblii często symbolizuje sąd (zob. Iz 34,9-10; Rdz 14,10; Ap 8,5.7; 20,9). Chrzest Duchem  Świętym i ogniem został zobrazowany w postaci gospodarza, który przesiewa zboże, paląc bezwartościowe plewy.

[2] Dobra nowina (gr. euangelion) w greckim tłumaczeniu ST (Septuagincie) miała zastosowanie jako „ogłaszanie” Bożego zwycięstwa nad wrogami Izraela (zob. 1 Krl 1,42). W Księdze Izajasza jest terminem określającym Boże wybawienie (zob. Iz 40,9; 52,7; 61,1). Poza literaturą biblijną słowo „dobra nowina” odnosiło się do politycznych proklamacji narodzin nowego króla lub zawarcia przez władcę małżeństwa, z którego narodzi się jego dziedzic.

[3] Herod rozwiódł się z arabską księżniczką, córką Aretasa, by poślubić Herodiadę, która była zarówno jego bratanicą – córką jednego z jego przyrodnich braci, jak i bratową – gdyż rozwiodła się z innym bratem Heroda – Filipem. Żydów zgorszył ten skandal w postaci ostentacyjnego kazirodztwa i pogwałcenia Prawa Bożego (Kpł 18,16).

[4] Rozdarte niebo (zob. Iz 64,1), manifestacja Ducha Świętego i głos z Nieba (słowa nawiązują do Ps 2,7 i Iz 42,1).