EWANGELIA JANA - SPOTKANIE 18

MODLITWA JEZUSA
Ewangelia Jana 17

1.       Co autorzy NT przekazują nam o życiu modlitewnym Jezusa[1]?

2.      Co w języku biblijnym oznacza „podnieść oczy (ku niebu, ku górze)”[2]?

3.      O jakiej godzinie mówi Pan Jezus i o jakim „uwielbieniu” jest tu mowa[3]?

4.      Co znaczy „otoczyć kogoś chwałą” (zob. J 17,4-5,10,22,24)? W jaki sposób zostaje tutaj podkreślona boskość Jezusa[4]?

5.      O co (kogo) modli się Jezus w w. 6-19?

6.      Co jest przedmiotem szczególnej troski Jezusa w w. 11 i 15?

7.      O co Jezus prosi w w. 17[5]? Porównaj tę prośbę ze stwierdzeniem Jezusa z w. 19.

8.     O kogo Jezus modli się w wersetach 20-26?

9.      Jaka jest korelacja pomiędzy głoszeniem Słowa, a wiarą?

10.  Jakie pragnienia wyraża Jezus w modlitwie o wierzących „tych, którzy uwierzą”?

11.   Czego NT uczy o jedności chrześcijan[6]?

---

[1] Zob. Łk 3,21; 5,16; 9,18.28-29; 11,1; 22,41.44-45.

[2] Zob. Ps 121,1; 123,1.

[3] Ukrzyżowanie przyniosło Ojcu chwałę. Uwielbiło Jego mądrość, wierność, świętość i miłość. Ukazało, że jest mądry, ponieważ obmyślił plan, dzięki któremu mógł usprawiedliwić bezbożnych
i sam pozostać sprawiedliwym. Ukazało, że jest wierny, że dotrzymał obietnicy, iż potomstwo kobiety zdepcze głowę węża. Ukazało, że jest  święty, ponieważ wymagał od naszego wielkiego Zastępcy dopełnienia prawa. Ukazało, że jest pełen miłości, bo dał nam takiego pośrednika, takiego odkupiciela i takiego przyjaciela grzeszników którym jest Jego odwieczny Syn (John Charles Ryle – duchowny Kościoła Anglii, od 1880 pierwszy biskup Liverpoolu).

[4] Według ST Bóg nie udzieli swojej chwały nikomu innemu (Iz 42,8; 48,11). Przyjęcie przez Jezusa chwały Ojca jest równoznaczne ze stwierdzeniem, że On jest Bogiem. Jezus powołuje się tu na swoją boską tożsamość.

[5] Poświęcić oznacza oddzielić dla konkretnego celu. Zatem oddzieleni zostają wierzący –za sprawą Boga i Jego celów. W wyniku tego człowiek wierzący nie tylko robi to, czego chce Bóg, ale także nienawidzi tego, czego nienawidzi Bóg (1 Ptr 1,16; Kpł 11,44-45).

[6] Zob. Dz 4,32; 1 Kor 12,12-13. 20; Ef 4,4. 13; Kol 3,15.