Pytania
1.
Jakie jest Twoje doświadczenie, jeśli chodzi o
konflikty międzyludzkie? Czy masz więcej „zasług” w dolewaniu oliwy do ognia,
czy raczej masz umiejętność łagodzenia sporów?
2.
Kim były Ewodia i Syntycha[1]?
W jakim kontekście te imiona zostały przywołane przez Pawła? Co to znaczy
„walczyć dla Ewangelii” (lub „ciężko pracować w dziele Ewangelii”? Czy myślisz
o swoim chrześcijańskim życiu w kategorii trudu?
3.
Czym jest „księga życia[2]”?
Jak być zapisanym w tej księdze?
4.
Jaką rolę wyznaczył Paweł „Syzygowi[3]”?
5.
Jakie wezwania[4]
formułuje Paweł do chrześcijan w Filippi (w.4-9)? Co miało pomóc Filipianom w
wypełnieniu tych zaleceń[5]?
6.
Co oznacza sformułowanie „Pan jest blisko”?
7.
Do jakiego obrazu (rzeczywistości bliskiej adresatom
listu) nawiązuje Paweł w w.7[6]?
8.
W jaki sposób Paweł opisuje swoją relację z
Filipianami? Za co dziękuje? Czy o coś prosi? Czego oczekuje?
9.
Czego dowiadujemy się o apostole? Jak on sam
definiuje siebie w kontekście dóbr materialnych?
10. Jaka jest/ powinna być rola chrześcijan wobec pracowników Ewangelii?
Zastosowanie/
zadanie do wykonania
Jak
reagujesz w sytuacjach stresowych/ kryzysowych? Czy masz zwyczaj powierzać
swoje potrzeby Bogu? Przeczytaj też 1 Ptr 5,7.
ZAPAMIĘTAJ:
Bóg daje pokój tym, którzy
nie tylko o pokój się modlą i o pokoju myślą, ale też nim żyją.
[1] Ewodia i
Syntycha to greckie imiona. Ewodia znaczy tyle co „dobra droga”, „powodzenie”
lub „miła woń”, Syntycha to dosłownie „szczęśliwy traf” lub po prostu
„szczęśliwa”.
[2] Określenie
„księga życia” zaczerpnięte jest ze Starego Testamentu, gdzie było synonimem
„ogółu żyjących” (Wj 32,32-33), spisem ludzi sprawiedliwych (Ps 69,29) lub
ocalonych od zagłady (Iz 4,3; Dn 12,1). W tekstach NT sformułowanie to można
utożsamiać z osobami zbawionymi – tymi, którzy doświadczyli łaski Boga (Łk
10,20; Hbr 12,23; Ap 3,5; 13,8; 20,12.15; 21,27).
[3] Określenie
Syzyg może być imieniem własnym. Jego znaczenie to „druh”, „towarzysz”. Stąd w
niektórych tłumaczeniach czytamy: „Proszę też i ciebie, prawdziwy towarzyszu…”.
[4] Wezwanie do
radości (w.4), wezwanie do łagodności/dobroci/ życzliwości (w.5), wezwanie do
ufności Bogu (wolności od troski) połączonej z modlitwą (w.6-7), wezwanie do pielęgnowania właściwych dążeń/myśli (w.8).
[5] W tekście
jest zachęta, by adresaci listu skorzystali z przykładu życia apostoła (w.9).
[6] Paweł zdaje
się nawiązywać („pokój Boży będzie strzec…”) do stacjonującego w Filippi rzymskiego garnizonu, który miał zadanie strzec bezpieczeństwa
mieszkańców miasta. Pokój Boży w tekście Pawła jest takim „garnizonem”
pełniącym straż nad sercami i zamiarami Filipian.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz