LIST DO FILIPIAN, CZ. 2

Tekst czytany: Flp 1,1-11

Pytania

1. W jaki sposób Paweł określa adresatów listu? Kim są[1] wedle słów Pawła?

2. Mając na uwadze okoliczności w jakich Paweł pisał list (areszt domowy
w Rzymie w oczekiwaniu na proces przed cesarzem) co najbardziej zaskakuje Cię w tym, co napisał albo w tym, czego nie napisał? O czym Paweł myślał w trudnych chwilach?

3. Za co konkretnie jest wdzięczy Paweł[2]? Na czym polegał „współudział Filipian” w szerzeniu Ewangelii? (zob. też 2 Kor 11,7-10). Co było cechą tego partnerstwa (wspólnoty) w Ewangelii[3]?

4. Wymień przeszłe, teraźniejsze i przyszłe rzeczy, które Paweł łączy z życiem chrześcijan w Filippi. Co było ich udziałem w przeszłości, co jest ich udziałem w teraźniejszości i co ich czeka?

5. Czym jest to „dobre dzieło”, które Bóg zapoczątkował w życiu adresatów listu?

6. Co jest treścią modlitwy Pawła o chrześcijan w Filippi?

7. Co jest istotą życia chrześcijańskiego w świetle modlitwy Pawła o Filipian? (w. 11)

Zastosowanie/ zadanie do wykonania

Za co jesteś wdzięczny w życiu?

W jaki sposób myśl o tym, że Chrystus niedługo powróci, ma wpływ na Twoje życie?

Uczyń najbliższy tydzień tygodniem modlitwy, by „ofiarna postawa Bożej miłości, jaka się w Tobie zrodziła, nadal nieustannie w Tobie rosła i obfitowała coraz większą zdolnością duchowego zrozumienia, a także umiejętnością wybierania tego, co jest najlepsze i najważniejsze. Abyś był zdolny przygotować się w pełni na dzień powtórnego przyjścia Chrystusa i abyś wówczas okazał się czystym i nienagannym” (na podstawie Nowego Przekładu Dynamicznego).  

Co w świetle omawianego fragmentu może (powinno) być największym powodem do radości i wdzięczności?

ZAPAMIĘTAJ:

Kiedy pamiętasz o Bogu i Ewangelii (kiedy masz zrozumienie doniosłości i pierwszeństwa Ewangelii nad czymkolwiek innym), Bóg nie zapomni o Tobie i dokończy to, co zaczął w Twoim życiu.

---

[1] Są w święci, są w Chrystusie i w Filippi (mają ziemską i niebiańską przynależność).

[2] Za współudział (społeczność) chrześcijan w Filippi w Ewangelii, za ich pamięć
o nim, za Boże dzieło, które wciąż trwa.

[3] Paweł akcentuje długotrwałość tego partnerstwa („od pierwszego dnia aż do obecnej chwili”).