EWANGELIA JANA - SPOTKANIE 5

 ROZMOWA Z SAMARYTANKĄ
Jana 4,1-26 

1. Zlokalizuj na mapie Palestyny z czasów Jezusa Judeę, Samarię i Galileę. Jak długo trwała wędrówka piesza z Judei do Galilei? 
2. Kim byli Samarytanie [1]? 
3. Co o Jezusie mówi nam w.6? 
4. Jak reaguje Samarytanka [2] na słowa Jezusa „Daj mi pić”? 
5. Jaką ofertę ma Jezus wobec kobiety – Samarytanki? 
6. Dlaczego Jezus nieoczekiwanie zmienia temat rozmowy, przechodząc do jej osobistego życia? Jak reaguje kobieta? 
7. Co znaczy, że zbawienie pochodzi od Żydów? 
8. Jakie wskazówki odnośnie czci dla Boga zawarte są w słowach Jezusa? 
9. Jakie ogólne zasady można wyprowadzić z tego incydentu, jeśli chodzi o stosunki z innymi ludźmi i dzielenie się z nimi swoją wiarą? 

ŻNIWO WŚRÓD SAMARYTAN 
Jana 4,27-42 

1. Dlaczego uczniowie zdziwili się zastając Jezusa w towarzystwie tej kobiety? 
2. Jakie wrażenie pozostawiała na Samarytance rozmowa z Jezusem? Jaki był wpływ tej kobiety na mieszkańców jej miasta? 
3. O jakich żniwach mówi Pan Jezus? 
4. Co wydarzyło się w Samarii? Jakim określeniem [3] nazwali Jezusa Samarytanie? 

POWRÓT DO GALILEI 
Jana 4,43-54 

1. W jaki sposób Galilejczycy reagują na osobę Jezusa? 
2. Jaki jest powód przyjścia do Jezusa urzędnika królewskiego? 
3. Czym wyróżnia się ów urzędnik na tle reszty osób? 
4. Czego ten fragment uczy nas o wierze? 

[1] Samaria leżała między Judeą a Galileą. W 722 roku przed Chrystusem północne królestwo Izraela dostało się w ręce Asyryjczyków (zob. 1Krl 16,24; 2Krl 17,1-6.22-41). Asyryjczycy uprowadzili większą część ludności Izraela, a na ich miejsce przesiedlono ludność z innych obszarów rozległego imperium. Znaczna część napływowej ludności zmieszała się z pozostałymi na tych terenach Izraelitami i przejęła niektóre z żydowskich praktyk religijnych. Samarytanie własnym miejscem kultu uczynili górę Garizim i uznawali jedynie Pięcioksiąg. W czasach Jezusa konserwatywni Żydzi trzymali się z dala od Samarii, uważając ją za obszar nieczysty, a Samarytan uznawali za heretyków.

[2] Kobieta przyszła po wodę sama i o takiej porze dnia (w południe – najgorętsza pora dnia) kiedy kobiety zwykle nie wykonywały ciężkich prac. Może to wskazywać na jej swego rodzaju „wykluczenie” spośród mieszkańców Sychar. Być może sama chciała uniknąć złośliwości innych kobiet, ze względu na niewłaściwy (niemoralny) styl swojego życia.

[3] Samarytanie określili Jezusa mianem Zbawiciela, tytuł ten z ST odnosił się do Boga jako Tego, który niesie ocalenie (Iz 43,3.11; Jer 14,8).