EWANGELIA JANA - SPOTKANIE 6

UZDROWIENIE PRZY SADZAWCE BETESDA  [1]
Jana 5,1-16

1. O jakim święcie [2] żydowskim jest mowa?
2. Co wiemy o miejscu, w którym rozegrało się opisane zdarzenie?
3. Kim był człowiek, który doświadczył uzdrowienia?
4. Jaki był powód zgorszenia [3] Żydów odnośnie cudu uzdrowienia? 

ODRZUCENIE PRZEZ JUDEJCZYKÓW (ŻYDÓW) 
Jana 5,17-46

1. Czego możemy dowiedzieć się o Ojcu ze słów Pana Jezusa?
2. Jakimi słowami została przedstawiona zależność łącząca Ojca i Syna?
3. Co stwierdził Jezus o sobie w wersecie 24? Jaka wiąże się z tym obietnica?
4. Kim są umarli z w. 25?
5. Jaką prawdę na temat zmartwychwstania przekazuje Pan Jezus w w. 28-29?
6. Kto/co uwiarygodnia Jezusa (świadczy o Jezusie)? Jakie „większe” świadectwo dowodzi, że Bóg posłał Jezusa?
7. Jaki jest cel studiowania Pism?
8. Co znaczy wierzyć Pismom czy też Słowom Jezusa? Na czym polega istota wiary? 

[1] Dokładne brzmienie nazwy nie jest pewne. Istnieją jej różne wersje: Betsata, Bezeta, Betsaida, Bedzatha, Betesda (z hbr. „dom wylania”). Prace archeologiczne pozwoliły na odkrycie tej sadzawki.

[2] Pielgrzymi przybywali do Jerozolimy z okazji trzech świąt: Paschy, Pięćdziesiątnicy oraz Święta Namiotów. Nie wiadomo, o które święto chodziło w tym fragmencie.

[3] Zarzut jaki został postawiony Jezusowi odnosił się do uzdrowienia w szabat i niesienia przez uzdrowionego swojego posłania. Stary Testament zakazywał pracy w szabat, ale nie określał, o jaką pracę dokładnie chodziło (Wj 20,8-11). Rabini wyodrębnili 39. różnych zajęć zakazanych w szabat, o których mówiła tradycja ustna. Wśród tych zakazów wprowadzonych przez tradycję rabinistyczną znalazł się zakaz przenoszenia czegokolwiek z jednego miejsca w drugie. Uzdrowiony nie złamał Prawa starotestamentowego, lecz złamał prawo ustalone przez tradycję ustną.