Dz 25,23-27
- Jak opisałbyś atmosferę towarzyszącą wysłuchaniu Pawła przez Agryppę?
- Dlaczego Agryppa miałby w sposób kompetentny odnieść się do zarzutów stawianych Pawłowi przez starszyznę żydowską?
Dz 26,1-23
- W jaki sposób Paweł definiuje oś sporu pomiędzy nim a żydowskimi przywódcami religijnymi?
- Co jest przedmiotem nadziei Pawła?
- Czy, według Ciebie, głównym celem Pawła jest przekonanie Agryppy o swojej niewinności, czy też zdobycie go dla Chrystusa?
- Streść mowę Pawła – wyodrębnij z niej istotne wątki, które porusza Paweł.
- Czym jest Ewangelia w świetle mowy Pawła?
Dz 26,24-32
- Jak Festus reaguje na świadectwo Pawła? Jak reaguje Agryppa?
- Jak opisałbyś końcowy apel Pawła do Agryppy?
- O czym świadczą ostatnie słowa Pawła skierowane do Agryppy i reszty słuchających?
 |
| "Królu Agryppo, szczęśliwym się mienię, że to przed tobą mam teraz mówić w swojej obronie..." (Dz 26,2) |
 |
| "Ten człowiek mógłby zostać zwolniony, gdyby nie odwołał się do Cezara." (Dz 26,32) |
ZASTOSOWANIE
W świetle świadectwa i przekonań Pawła, zastanów się nad swoim powołaniem od Boga. Do czego Ciebie powołuje Bóg?
INFORMACJE POMOCNE W STUDIOWANIU
Król Agryppa II słynął z wytwornych pomysłów, manier i nawyków. Dużą uwagę przykładał do stylu ubierania się i sposobu przemawiania.
Festus liczy na to, że Agryppa, jako Żyd, lepiej zrozumie sedno konfliktu, a jako lojalny poddany zadba, by autorytet cesarza Nerona, sprawującego wtedy (lata 54-68) władzę, nie został w niczym uszczuplony. Agryppa II jest pierwszym urzędnikiem kompetentnym zarówno w dziedzinie rzymskiego, jak i żydowskiego prawa, który mógł wysłuchać Pawłowej obrony. Festus potrzebuje opinii Agryppy, aby sporządzić list do Nerona.
Słowa króla „Zaraz mnie nakłonisz, żebym stał się chrześcijaninem” można objaśnić na dwa sposoby: są podszyte ironią (Agryppa traktuje Pawła z intelektualnym dystansem) albo świadczą, że król dobrze zrozumiał ewangeliczne przesłanie, lecz go nie aprobuje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz