EWANGELIA ŁUKASZA - SPOTKANIE JEDENASTE

Łukasza 8,1-56

PRZY JEZUSIE

Łk 8,1-3

1.       Jaki tryb życia był charakterystyczny dla Jezusa w dniach Jego publicznej służby?

2.       Co zaskakującego jest w informacji o uczniach Jezusa[1]? Jak skład osób towarzyszących Jezusowi się ma do ówczesnego liczenia się z kwestią pozycji społecznej i płci?

3.       Jaką rolę odgrywają finanse w życiu wspólnoty Kościoła?

PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY

Łk 8,4-15

1.       Czym jest przypowieść[2] (podobieństwo)?

2.       Jakie obrazy pojawiają się w przypowieściach Jezusa?

3.       Jakie cztery grupy ludzi opisał Jezus w przypowieści?

4.       Jakie warunki konieczne do wydawania owocu wymienił Jezus?

5.       Czym jest ten „obfity plon”? Jak go rozpoznać?

ZADANIE UCZNIÓW I PRAWDZIWA RODZINA JEZUSA

Łk 8,16-18

1.       Czego Jezus wymaga od tych, którzy Go słuchają? Jakie obietnice daje tym, którzy słuchają? A tym, którzy nie słuchają?

2.       Czego uczy nas historia z matką i rodzeństwem[3] Jezusa?  

3.       Czy Jezus lekceważy bliskich? Jakie zalecenia wobec bliskich (rodziny) przekazuje nam nauczanie NT?

WŁADZA NAD PRZYRODĄ

Łk 8,22-25

1.       Gdzie ma miejsce opisane wydarzenie[4]?

2.       Jaki kontrast zbudowany jest w tym fragmencie?

3.       Co jest istotą wiary?

4.       Czy pytanie Jezusa „Gdzie jest wasza wiara?” jest wymówką (napomnieniem), czy zachętą?

W KRAINIE GERAZEŃCZYKÓW

Łk 8,26-38

1.       Gdzie ma miejsce opisywane wydarzenie[5]?

2.       Jak przejawiała się obecność demonów w ciele mieszkańca krainy Gerazeńczyków[6]?

3.       Co Biblia uczy o demonach?

4.       Jak Jezus postąpił z demonami?

5.       Jaka jest reakcja właścicieli stada świń, mieszkańców miasta i samego uwolnionego od demonów?

6.       Z jakim przesłaniem ma iść do swoich uwolniony od demonów człowiek?

Jakie jest znaczenie osobistego świadectwa?

KOBIETA CIERPIĄCA NA KRWOTOK I CÓRKA JAIRA

Łk 8,40-56

1.       Co było powodem, że Jair szukał pomocy u Jezusa?

2.       W jaki sposób reaguje na prośbę Jaira Jezus?

3.       Co wydarzyło się po drodze do domu Jaira? Jakie ryzyko podjęła kobieta[7]? Dlaczego Jezus polecił kobiecie ujawnić się?

4.       Jaka próba czekała na Jaira w chwili, gdy cierpiąca kobieta otrzymała uzdrowienie?

5.       Czemu Jezus nakazał opuścić dom wszystkim żałobnikom?

6.       Kto był świadkiem wskrzeszenia?

7.       Jaka była reakcja rodziców dziewczynki?

---

[1] W Izraelu kobiety nie mogły mieć nauczyciela. Otaczenie się tak wieloma kobietami musiało budzić zdumienie. Joanna – żona Chuzy miała ona wysoką pozycję społeczną i była majętna. Jej mąż był zarządcą u Heroda. Zuzanna jest osobą zupełnie nie znaną, a w Ewangeliach jej imię pojawia się tylko tutaj.

[2] Alegoryczne opowiadanie o treści moralnej i dydaktycznej lub religijnej.

[3] Jezus maił czterech przyrodnich braci: Jakuba, Józefa, Szymona i Judę (Mt 13,55). Miał również siostry. W dniach Jego ziemskiej służby bracia nie wierzyli w Niego (J 7,1-4).

[4] Jezioro Galilejskie jest głębokim zbiornikiem (43 m), mierzącym 13 km szerokości i ok. 21 km długości. Otoczone jest górami i często dochodziło nad nim do gwałtownych zjawisk atmosferycznych.

[5] Ziemia Gerazeńczyków znajdowała się na wschodnim brzegu jeziora Genezaret, na terenach pogan.

[6] Nagość – brak troski o osobistą godność, wyizolowanie społeczne, wycofanie się do prostego schronienia, krzyki, nadzwyczajna siła, reakcja na obecność Jezusa.

[7] Zob. Kpł 15,26-27.

EWANGELIA ŁUKASZA - SPOTKANIE DZIESIĄTE

Ewangelia Łukasza 7,2-50

W KAFARNAUM I NAIN

1.       Co wiemy o centurionie[1] (setniku) z Kafarnaum?

2.       Dlaczego setnik zachowywał powściągliwość w kwestii przyjścia Jezusa do jego domu[2]?

3.       Czego możemy nauczyć się na temat wiary z opisanej sytuacji?

4.       Gdzie znajdowało się Nain[3]?

5.       Co wiemy o zwyczajach pogrzebowych z czasów Jezusa?

6.       Jak zareagował Jezus będąc obserwatorem pochodu pogrzebowego?

7.       Co może dziwić obserwatorów w zachowaniu Jezusa[4]?

8.       Jaka była reakcja ludzi na wskrzeszenie młodzieńca?

9.       Jakie inne wskrzeszenia z martwych znamy z tekstów NT? O czym one świadczą?

JAN  CHRZCICIEL

1.       Co wiemy o Janie Chrzcicielu[5]?

2.       Dlaczego Jan nie mógł przybyć do Jezusa osobiście[6]?

3.       Jakie pytanie zdaje Jan? Jak odpowiada Jezus?

4.       Jakie cechy charakteryzują służbę (działalność) Jezusa?

5.       W jaki sposób Jezus opisał postać i życie Jana Chrzciciela?

6.       Jaką różnicę pomiędzy Janem i Jezusem widzieli im współcześni?

7.       Co to znaczy „zgorszyć się” Jezusem?

JEZUS I GRZESZNICA

1.       Co łączy ten fragment z historią o setniku?

2.       Czego z tekstu dowiadujemy się o goszczącym Jezusa Szymonie?

3.       Co wiemy o kobiecie?

4.       Na jakiej podstawie Szymon podważał „prorocką” misję Jezusa?

5.       Jaka nauka płynie z przypowieści, którą przytoczył Jezus?

6.       Co było źródłem zdziwienia obserwatorów wydarzenia?

---

[1] Centurion (setnik) był dowódcą nad setką żołnierzy. NT wymienia kilku setników (setnik wyznający wiarę pod krzyżem Jezusa, Korneliusz w Dziejach Apostolskich, setnik Juliusz strzegący Pawła w drodze do Rzymu).

[2] Zob. Dz 10,28.

[3] Nain („Urocza”) to nieduża miejscowość w południowej Galilei, położona ok. 40 km na południowy wschód od Kafarnaum.

[4] Żydzi unikali kontaktu z martwym ciałem, ze względu na narażenie się na nieczystość (zob. Lb 19,11.16).

[5] Jan zakończył ponad 400-letni okres milczenia proroków.

[6] Zob. Mt 11,1-19.

EWANGELIA ŁUKASZA - SPOTKANIE ÓSME

Ewangelia Łukasza 6,1-16

SPÓR WOKÓŁ SZABATU

Łk 6,1-11 (zob. Mt 12,1-14; Mk 2,23-3,6)

„w pewien szabat”

1.       Z jakimi zarzutami, jak dotąd, spotkał się Jezus? Kim byli Jego oponenci?

2.       Co to jest szabat[1]?

3.       Czy zachowanie uczniów Jezusa naruszało prawo ST[2]?

4.       W jaki sposób Jezus odnosi się do stawianych Jego uczniom zarzutów[3]?

5.       Porównaj rozważany tekst Ewangelii Łukasza z paralelnymi tekstami z Ewangelii Marka i Mateusza. Jakie wnioski[4] na temat szabatu wyciąga Pan Jezus?

„w inny szabat”

6.       W jakim celu Jezus był w synagodze? Po co przyszli tam faryzeusze i nauczyciele Pisma?

7.       Jak dokonał się cud uzdrowienia?

8.       Czyją reakcję na wydarzenie opisał Łukasz? Jaka to była reakcja?

WYBÓR DWUNASTU

Łk 6,12-16 (zob. Mk 3,13-19; Mt 10,2-4)

1.       Jaki aspekt życia Jezusa został podkreślony w tekście?

2.       Kim są apostołowie[5]?

3.       Dlaczego 12?

---

[1] W jęz. hebr., od rdzenia szbt [ szin + be(j)t + taw] = odpoczywać, ustać, obserwować szabat). Siódmy dzień tygodnia (hebr. jom ha-szwii); dzień wypoczynku w judaizmie, trwający od zachodu słońca (hebr. szkijat ha-cham(m)a) w piątek do prawie godziny po zachodzie słońca w sobotę. Zgodnie z przykazaniami biblijnymi (Wj 23,12; 34,21), tego dnia należy przerwać pracę, aby dać odpocząć niewolnikom i zwierzętom, tak jak Bóg odpoczywał po stworzeniu świata. Święcenie szabatu, jako pamiątkę cyklu stworzenia świata, jak i wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu (Wj 20,9-11; Pwt 5,12-15), nakazywało także czwarte przykazanie.  

[2] Faryzeusze zarzucili uczniom Jezusa złamanie prawa ustnego, które z czasem zostało spisane i uporządkowane i znane jest jako Miszna.

[3] Pan Jezus odwołuje się do prawa spisanego: „Czy nie czytaliście?”.

[4] Po pierwsze, we wszelkich religijnych czynnościach należy pamiętać o Bogu i mieć na uwadze Jego naturę. Miłość (miłosierdzie) jest ważniejsze niż drobiazgowe przestrzeganie reguł („Miłosierdzia chcę, nie ofiary” Oz 6,6). Po drugie, podstawową funkcją szabatu jest oddawanie czci Bogu (jest on okazją, aby uczcić Boga w naszym codziennym życiu). Odpoczynek (niewykonywanie żadnych zajęć) jest sprawą drugorzędną. Po trzecie, tradycja ludzka nie może zastąpić Słowa Bożego.

[5] Gr. apostolos oznacza „posłańca wysłanego z pełnomocnictwem”. Posłaniec jest obdarzony autorytetem tego, który go wysyła.

Piotr – (gr. kamień, skała), nim stał się uczniem Jezusa nosił imię Szymon. Imię „Piotr” zostało mu nadane przez Jezusa (Mk 3, 16). Był synem Jony lub Jana, pochodził z Betsaidy. W czasie gdy powołał go Jezus mieszkał w Kafarnaum, gdzie zajmował się łowieniem ryb. Przekazy podają, że działalność misyjna zaprowadziła go do Rzymu, gdzie zginą śmiercią męczeńską ok. 64 r. podczas prześladowań zainicjowanych przez cesarza Nerona.

Andrzej – (gr. mężny), brat Szymona Piotra, pochodził z Betsaidy. W Kafarnaum wraz z Piotrem pracował jako rybak. Według tradycji był misjonarzem na Bałkanach, na terenach dzisiejszej południowej Rosji. W Petrze (Grecja) zginą śmiercią męczeńską.

Jakub Starszy – syn Zebedeusza i brat Jana Apostoła. Wraz z Piotrem i Andrzejem należał do pierwszych powołanych przez Jezusa do grona Apostołów. Jako pierwszy z Apostołów poniósł męczeńską śmierć ok. 42 roku, po ścięciu przez Heroda Agryppę I.

Jan – syn Zebedeusza, brat Jakuba Starszego. Jeden z pierwszych powołanych przez Jezusa. Prawdopodobnie jemu przysługiwał ewangeliczny tytuł „uczeń, którego Jezus umiłował”. Autor Ewangelii, trzech Listów i Apokalipsy.

Filip – na liście Apostołów zawsze wymieniany jako piąty, po dwóch parach braci. Pochodził z Betsaidy, miał kontakt z greckimi prozelitami.

Bartłomiej – według starej tradycji miał on zanieść tekst Ewangelii św. Mateusza do Indii.

Tomasz – synoptycy podają jedynie jego imię. Św. Jan pokazuje go jako ucznia który zwątpił w zmartwychwstanie. Jezus doprowadza go do wiary, udowadniając swoje zmartwychwstanie. Późniejsza tradycja mówi, że podjął misję w Partii i Indiach.

Mateusz – (gr. dar JHWH). Autor Ewangelii. Tożsamy z celnikiem Lewim.  Po napisaniu Ewangelii był misjonarzem w Partii lub Etiopii.

Jakub Młodszy – syn Alfeusza.

Tadeusz – (aram. odważny). Starożytna tradycja utożsamia go z Judą, synem Jakuba.

Szymon – nosi przydomek „Gorliwy” lub „Kananejczyk”. Prawdopodobnie należał do grona zelotów.

Judasz – on wydał Jezusa władzom żydowskim, w wykazach Apostołów jest zawsze wymieniany jako ostatni z przydomkiem Iskariota. Jest ukazywany jako ten, który utracił wiarę w Jezusa Mesjasza, człowiek chciwy, a nawet opanowany przez złego ducha. Popełnił samobójstwo. Na jego miejsce do grona Apostołów dołączył Maciej.