![]() |
Ruiny Kolosów (https://en.wikipedia.org/wiki/Colossae) |
Miasto było nawiedzane przez trzęsienia ziemi. Wielkie trzęsienie ziemi, w 60/61 roku, za czasów Nerona przyczyniło się do upadku miasta. Od III wieku n.e. Kolosy były opustoszałym miejscem, jego ruiny zostały odkryte na początku XIX wieku.
Miasto zamieszkiwali Frygijczycy, Grecy, a także przedstawiciele innych narodów. Wśród mieszkańców miasta byli też Żydzi, którzy przybyli w te strony na polecenie, hellenistycznego władcy państwa Seleucydów, Antiocha III (panował w latach: 223–187 p.n.e.). Wielokulturowość miasta, podobnie jak i całej Frygii, sprzyjała rozwojowi synkretyzmu religijnego. Obok typowych dla greków wierzeń (kultu Artemidy efeskiej, Zeusa laodycejskiego i innych bóstw) i judaizmu, w pobliskim Hierapolis kwitł kult frygijskiej bogini Kybele. Elementem tego kultu były wizyty kapłanów bogini Kybele w grocie, w której wyziewy trujących gazów skutkowały halucynacyjnymi wizjami – uważanymi za dar bogini.
Nie mamy nowotestamentowego świadectwa, które potwierdzałoby pobyt Pawła w Kolosach. Tym, który przyniósł Ewangelię – dobrą nowinę o ratunku w Chrystusie – mieszkańcom miasta był Epafras. Wskazuje na to treść Listu do Kolosan (Kol 1,4-7).

Tradycyjnie uznaje się, że autorem Listu do Kolosan jest Paweł z Tarsu (Kol 4,18), choć istnieje przypuszczenie, że tekst jest pseudoepigrafem i powstał już po śmierci apostoła. Jednak nie da się nie zauważyć spójności teologicznej listu z innymi tekstami Pawła, w szczególności z Listem do Efezjan. Przyjmując, że list wyszedł spod ręki Pawła, jest on jednym z tzw. listów więziennych (obok Listo do Efezjan, Filipian czy do Filemona), a miejscem przebywania apostoła mógł być Rzym. W takim przypadku za datę napisania listu przyjmuje się drugą połowę 60 roku po Chrystusie.
List do Kolosan był skierowany nie tylko do chrześcijan tworzących wspólnotę w tym właśnie mieście, ale miał także być czytany w pobliskiej Laodycei (Kol 4,16).